sebebsizce...

Hiç kalbin ağridi mi sebepsizce,
Hiç için titredi mi sicak yaz geceleri,
Dolunaya baktiginda hissettin mi hiç
Yapayalniz derin bir karanlikta oldugunu,
Ve aci bir sekilde farkina vardin mi,
Kalabalik içinde sessizce dolastigini…

Düsündügün seyi bilmeden uzaklara takilir gözlerin;
Ellerin bilmedigin elleri tutar sanki,
Tuttugun el sana huzur verir de;
Sen o huzurla bir türlü rahatlayamazsin…

Bogazinda kelimeler dügümlenir, yutkunursun;
Bakislarin bugulanir, gözlerini kisarsin,
Tek damla düsmesin diye çabalarsin;
Bilirsin ilk düsen damla habercisidir; saganaklarin,
Bilirsin saganaklarin ardindan körelir; duygularin,
Bilirsin ki içindeki yanginlar büyür saganaklarda…

Sen bilirsin ama kalbin bilmez bunlari,
Yasadikça yasar sevdalar kalbinde,
Büyüdükçe büyür kalbin, her sevdayi saklar içinde,
Gün gelir sigmaz olur kalbin gögsüne,
Tasiyamaz olur bedenini, artik yorulur…
Duygularin agir gelir; ezilirsin
Bir gün açiklanmamis duygularinla kösende,
Teslim olursun ölüme,
Sessizce…