İçime attım bana ağır gelen tüm gerçekleri. Sustum. Yuttum soğuk sessizliği. Suçlamadım, suçlayamam kimseyi. Çünkü ben getirdim bu hale kendimi. Gitmeler yormaz beklemek kadar gelmeyecek birini. Ve hiçbir şey bir kargaşanın içinde yalnız kalmak kadar koymaz!
Hep bildim yerimi; ne bir adım geride, ne bir adım önde. Şimdi bu yorgun ve yalnız gecede hesap soruyorum yüreğime...